Η επεισοδιακή υπερφαγία αποτελεί μια διαταραχή σίτισης που μοιάζει πολύ με την ψυχογενή βουλιμία όσον αφορά την κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τροφής. Η βασική διαφορά μεταξύ των δύο διαταραχών είναι ότι η επεισοδιακή υπερφαγία δεν περιλαμβάνει εξισορροπιστικές συμπεριφορές, δηλαδή την πρόκληση εμετού, τη χρήση καθαρτικών ή την υπέρμετρη γυμναστική.
Η επεισοδιακή υπερφαγία σχετίζεται με το καταθλιπτικό συναίσθημα, το άγχος, την χαμηλή αυτοεκτίμηση και την αδυναμία αντιμετώπισης προβλημάτων. Γονιδιακοί και οικογενειακοί παράγοντες συμβάλλουν επίσης στην εμφάνιση της συγκεκριμένης διαταραχής.
Τα συνήθη γνωρίσματα είναι:
- Κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων φαγητού ακόμα και όταν δεν κυριαρχεί πείνα, σε σημείο σοβαρής δυσφορίας
- Ντροπή για την ποσότητα κατανάλωσης τροφής, με αποτέλεσμα την απομόνωση κατά την ώρα του φαγητού
- Αδυναμία ελέγχου της λαιμαργίας
- Μετά από το επεισόδιο κυριαρχούν αισθήματα ντροπής, τύψεων και κατάθλιψης
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό όσον αφορά την επεισοδιακή υπερφαγία αλλά και τις άλλες διαταραχές σίτισης, είναι ότι η υπέρμετρη ή μη κατανάλωση τροφής σχετίζεται κυρίως με την προσπάθεια ελέγχου της καθημερινότητας και έκφρασης των συναισθημάτων, παρά με την επιθυμία του φαγητού. Γι’αυτό το λόγο, η βοήθεια από κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας σε συνεργασία με θεράποντα ιατρό κρίνεται απαραίτητη.