Η αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας έχει συχνά την αφετηρία της στην παιδική ηλικία όταν το άτομο εμφανίζει ντροπαλότητα καθώς και φόβο για καινούργιες καταστάσεις και άτομα. Στην ενήλικη ζωή, το άτομο χαρακτηρίζεται από έντονη κοινωνική αναστολή, αίσθηση ανεπάρκειας και ασημαντότητας, υπερευαισθησία στα σχόλια των άλλων ανθρώπων και τάση για αποστασιοποίηση μπροστά στις δυσκολίες.
Ένα άτομο με αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας επιθυμεί να βρίσκεται με άλλους ανθρώπους και να έχει παρέα αλλά όταν χρειάζεται να λάβει πρωτοβουλία και να την αναζητήσει, μοιάζει να το αποφεύγει με τη σκέψη ότι θα λάβει αρνητική απάντηση ή απόρριψη. Ακόμη και αν έχει καλές κοινωνικές δεξιότητες, ακόμα κι αν εμπλακεί σε κάποια σχέση εγγύτητας, το άτομο συνεχίζει να φοβάται ότι θα βιώσει την εγκατάλειψη και τον ψυχικό πόνο.
Το άτομο με αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας δεν αντέχει τα δυσάρεστα συναισθήματα γιατί δημιουργούν κίνδυνο απώλειας ελέγχου. Για παράδειγμα, ένα άτομο αρνείται να εμπλακεί σε ένα συλλογικό έργο στο χώρο εργασίας, αν και κάτι τέτοιο θα αποτελούσε θετική κίνηση για το βιογραφικό του, από φόβο ότι μία τέτοια συμμετοχή θα το έφερνε στη δύσκολη θέση να πρέπει να συνεργαστεί με άλλους συναδέλφους και να λογοδοτήσει για αυτό.
Το άτομο με αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας επιθυμεί να μη προσελκύει την προσοχή, ακόμη και στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας, αποσιωπώντας τελείως τις σκέψεις του ή αποφεύγοντας να μιλήσει επαρκώς για αυτές.