Η αλλοτριοφαγία ή πίκα, είναι μια διατροφική διαταραχή κατά την οποία το άτομο εμμένει να γλείφει, να μασάει και να καταπίνει μη βρώσιμες ουσίες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις ουσίες αυτές περιλαμβάνεται ουσιαστικά οποιαδήποτε μη βρώσιμη ύλη, στερεάς ή υγρής μορφής. Συνήθως είναι ουσίες και αντικείμενα που υπάρχουν στο άμεσο περιβάλλον όπως: χώμα, άμμος, πέτρες, μαλλιά, σαπούνι, οδοντόκρεμα, φυτά ή λουλούδια, χαρτί, κιμωλία, πούδρα και άλλα πολλά. Εμφανίζεται κατά βάση στα παιδιά, ιδίως εκείνα με νοητική υστέρηση αλλά και σε ενήλικες που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές, αυτισμό και ορισμένες φορές, ακόμη και σε έγκυες γυναίκες.
Η συνήθεια της εξερεύνησης αντικειμένων με το στόμα αρχίζει από την ηλικία των 3 μηνών στα μωρά και αποτελεί δείκτη της φυσιολογικής ανάπτυξης των παιδιών, το οποίο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αλλοτριοφαγία. Η συνήθεια αυτή σταματά όταν το παιδί φθάνει στην ηλικία των 18 – 24 μηνών. Σε περίπτωση που η κατάσταση αυτή συνεχίζεται μετά το πέρας των δύο χρόνων ζωής, τότε ενδεχομένως να πρέπει να ερευνηθούν τα αίτια αυτής της συνεχιζόμενης συμπεριφοράς.
Η αλλοτριοφαγία είναι πολύ επικίνδυνη και μπορεί να αποβεί μοιραία, κυρίως λόγω δηλητηρίασης από βαρέα μέταλλα (μόλυβδος, υδράργυρος) ή τοξίνες αλλά και από διαταραχές του πεπτικού συστήματος, υποσιτισμό ή εντερική απόφραξη. Προκειμένου να θεραπευτούν ή να προληφθούν οι σοβαρές επιπλοκές της αλλοτριοφαγίας, η παρακολούθηση από γιατρό με τακτικές εξετάσεις είναι απαραίτητη καθώς επίσης και η συνεργασία με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, λόγω της σύνδεσης της αλλοτριοφαγίας με ψυχικές ή και αναπτυξιακές διαταραχές.